این بخش از کتاب تنوع تجربیات روحانی به بررسی پیامدهای تجربیات معنوی از دیدگاه علمی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این تجربیات می‌توانند هم جنبه‌های مثبت (مانند تحولات اخلاقی، افزایش نوع‌دوستی و معنابخشی به زندگی) و هم جنبه‌های منفی (مانند ارتباط با برخی اختلالات روانی) داشته باشند. نویسندگان با استناد به دیدگاه عمل‌گرایانه ویلیام جیمز و پژوهش‌های معاصر استدلال می‌کنند که ارزشیابی این تجربیات باید بر اساس ثمرات و دستاوردهای آن‌ها صورت گیرد، نه صرفاً بر مبنای منشأ عصبی یا روان‌شناختی‌شان. آن‌ها با نقد نگاه صرفاً مرضی به تجارب روحانی و با ارائه شواهد تجربی نشان می‌دهند که اکثر این تجربیات (حدود ۹۰٪) تأثیرات مثبتی بر زندگی افراد دارند و تنها درصد کمی از آن‌ها با اختلالات روانی همراه هستند. این رویکرد متعادل که هم به جنبه‌های نورولوژیک و هم به ابعاد وجودی و معنایی تجارب روحانی توجه دارد، چارچوبی جامع برای درک این پدیده پیچیده انسانی ارائه می‌دهد.
متن پادکست را از این لینک بخوانید.
