این پادکست به بررسی رابطه پیچیده بین دین و خشونت می‌پردازد و با نگاهی علمی نشان می‌دهد که دین به‌تنهایی عامل خشونت نیست، بلکه عوامل اجتماعی، اقتصادی و روان‌شناختی مانند محرومیت، تبعیض و هویت‌یابی گروهی نقش کلیدی در بروز خشونت ایفا می‌کنند. پژوهش‌ها بیانگر آنند که جنبه‌های مختلف دین می‌توانند هم خشونت را کاهش دهند (مثل باور به جهنم یا تعهد اخلاقی) و هم در شرایط خاصی آن را تشدید کنند (مثل قطعیت اخلاقی یا بنیادگرایی). با این حال، این تأثیرات منحصر به دین نیستند و در گروه‌های سکولار نیز دیده می‌شوند. نکته کلیدی این است که فراطبیعت‌گرایی به‌عنوان وجه ممیزه دین، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته، اما شواهد موجود نشان می‌دهد که این باورها لزوماً به خشونت نمی‌انجامند. در نهایت، پاسخ به پرسش «آیا دین ذاتاً خشونت‌آفرین است؟» منفی است و درک این رابطه نیازمند توجه به بسترهای اجتماعی و روانی است، نه صرفاً متون یا ایدئولوژی‌های دینی.
متن پادکست را از این لینک بشنوید.
