علوم شناختی دین (CSR) به عنوان رویکردی علمی و بین‌رشته‌ای در دهه ۱۹۹۰ شکل گرفت تا با ترکیب یافته‌های علوم شناختی، روانشناسی تکاملی و انسان‌شناسی، به تبیین منشأ، گسترش و تداوم باورها و رفتارهای دینی بپردازد. این حوزه در واکنش به محدودیت‌های رویکردهای تفسیری صرف و نسبی‌گرایی فرهنگی در مطالعات دین ظهور کرد و با تمرکز بر فرایندهای شناختی ذهن انسان، به بررسی سازوکارهای روانی-عصبی شکل‌گیری مفاهیم دینی می‌پردازد. CSR با بهره‌گیری از روش‌های تجربی و نظریه‌پردازی نظام‌مند، در پی پاسخ به این پرسش‌های کلیدی است: چرا دین پدیده‌ای جهانی است؟ چگونه مفاهیم دینی در ذهن پردازش می‌شوند؟ و چه عوامل شناختی و تکاملی در شکل‌گیری و انتقال باورهای دینی نقش دارند؟ این رویکرد نوین، با نقد پارادایم‌های پیشین مطالعات دین، افق‌های جدیدی را در فهم علمی پدیده دین گشوده است.
متن پادکست را از این لینک بخوانید.
