دیوید ولف، استاد روانشناسی کالج ویتون و از صاحبنظران برجسته روانشناسی دین، در دائرهالمعارف روانشناسی و دین به معرفی این شاخه علمی میپردازد. روانشناسی دین با به کارگیری روشها و نظریههای روانشناختی به مطالعه نظاممند پدیدههای دینی میپردازد و از مفاهیم مشابهی مانند «روانشناسی دینی» (که نگاهی دروندینی دارد) و «روانشناسی به مثابه دین» متمایز است. این رشته که ریشه در کارهای پیشگامان قرن نوزدهم مانند ویلیام جیمز دارد، سه هدف اصلی را دنبال میکند: توصیف تجارب دینی، کشف ریشههای روانشناختی دینداری و بررسی پیامدهای زندگی دینی. تئودور فلورنوی با تأکید بر رویکرد خنثی و چندبعدی، اصول روششناختی این رشته را پایهگذاری کرد. امروزه روانشناسی دین با چالشهایی از جمله تعارض بین دیدگاههای دینی و علمی مواجه است، اما رویکرد معاصر تلاش میکند با حفظ بیطرفی علمی، درک عمیقتری از پدیده دینداری ارائه دهد.
روانشناسی دین: تاریخچه، اهداف و چالشها
01
مرداد