این بخش از کتاب «تنوع تجربه‌های روحانی» به بررسی دو رویکرد اصلی در مطالعه تجربیات معنوی می‌پردازد: رویکرد جاودانه‌گرایی که بر وحدت زیربنایی این تجربیات در فرهنگ‌های مختلف تأکید دارد، و رویکرد ساخت‌گرایی که بر نقش تعیین‌کننده زمینه فرهنگی و زبانی در شکل‌دهی به تجارب معنوی اصرار می‌ورزد. نویسندگان با ارائه مدل “دسته‌های اشتراکی” که ترکیبی از این دو دیدگاه است، نشان می‌دهند که چگونه می‌توان هم به ویژگی‌های مشترک تجربیات روحانی (مانند احساس یگانگی، ادراک زیبایی متعالی یا حضور امر قدسی) پرداخت و هم تفاوت‌های فرهنگی در بیان و توصیف این تجربیات را مورد توجه قرار داد. این بخش با مرور پژوهش‌های تجربی از جمله مطالعات تحلیل عاملی، سه دسته اصلی تجربیات روحانی (استعلایی، رازآلود و نادر) را معرفی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این طبقه‌بندی‌ها می‌توانند چارچوبی برای مطالعات بین‌فرهنگی در این حوزه فراهم کنند.
متن پادکست را از این لینک بخوانید.
