خشونت دینی پدیده‌ای پیچیده است که ریشه در فرآیندهای روانی-اجتماعی عام رفتار گروهی دارد، نه صرفاً در ماهیت دین. پژوهش‌ها نشان می‌دهد زمانی که هویت گروهی افراد – چه دینی و چه سکولار – مورد تهدید قرار می‌گیرد، واکنش‌های خشونت‌آمیز افزایش می‌یابد. در این میان، بنیادگرایی دینی (اعم از اسلامی، مسیحی یا سایر ادیان) و جزم‌اندیشی (حتی در گروه‌های سکولار) نقش تشدیدکننده‌ای در خشونت‌ورزی ایفا می‌کنند. نمونه‌هایی مانند حملات تروریستی مسلمانان تندرو به هفته‌نامه شارلی ابدو یا خشونت‌های اکوتوریست‌ها نشان می‌دهد که مکانیسم‌های روانی مشابهی در پس خشونت‌های دینی و سکولار وجود دارد. بنابراین به جای تمرکز صرف بر دین به عنوان عامل خشونت، باید به بررسی تعامل پیچیده‌ی عوامل هویتی، تهدیدهای ادراک شده و ساختارهای اجتماعی-سیاسی پرداخت که زمینه‌ساز بروز خشونت می‌شوند.
متن پادکست را از این لینک بخوانید.
