ین پادکست با نگاهی علمی به بررسی رابطهٔ دین و خشونت میپردازد و نشان میدهد که این رابطه خطی و یکسان نیست، بلکه تحت تأثیر عوامل متعددی مانند نوع تعهد دینی، انگیزههای فردی و بافت اجتماعی شکل میگیرد. پژوهشها حاکی از آن است که حضور در عبادتگاهها ممکن است به دلیل تقویت هویت جمعی، خشونت علیه «غیرخودی» را افزایش دهد، درحالیکه مطالعهٔ متون مقدس یا نمازخواندن اغلب با کاهش پرخاشگری همراه است، احتمالاً به این دلیل که آموزههای اخلاقی را در ذهن فرد برجسته میکند. همچنین، انگیزههای دینی افراد نقش تعیینکنندهای دارد: کسانی که باوری درونی و عمیق به ارزشهای دینی دارند یا به رویکرد پرسشگرانه تمایل دارند، کمتر مستعد خشماند، اما کسانی که انگیزههای بیرونی مانند منافع اجتماعی یا شخصی دارند، ممکن است رفتارهای پرخاشگرانهتری نشان دهند. علاوه بر این، تصویر ذهنی افراد از خدا (مهربان یا قهار) و باور به مفاهیمی مانند بهشت و جهنم نیز بر این رابطه تأثیر میگذارد. درمجموع، یافتهها نشان میدهند که دین بهتنهایی عامل خشونت نیست، اما نحوهٔ تفسیر و اجرای آن توسط افراد و گروهها میتواند هم به کاهش خشونت و هم به توجیه آن بینجامد.
متن پادکست را از این لینک بخوانید.
