علوم شناختی دین (CSR) به مطالعهٔ باورها و رفتارهای دینی از منظر شناختی و تکاملی می‌پردازد و با بررسی سوگیری‌های ذهنی مشترک انسان‌ها (مانند غایت‌انگاری، دوگانه‌انگاری، انسان‌انگاری، و گرایش به عدالت علّی) توضیح می‌دهد که چرا برخی ایده‌های دینی—مانند موجودات فراطبیعی ذهن‌مند یا زندگی پس از مرگ—به‌راحتی در فرهنگ‌های مختلف پذیرفته و منتشر می‌شوند. این رویکرد، دین را پدیده‌ای طبیعی می‌داند که برآمده از سازوکارهای شناختی عام است و با ترکیب یافته‌های روان‌شناسی رشد، عصب‌شناسی، و انسان‌شناسی تکاملی، به تحلیل چهار سطحِ مکانیزم، آنتوژنی، فایلوژنی، و اهمیت انطباقی می‌پردازد. برای مثال، باور به کارما یا تثلیث را می‌توان با تعاملِ شهودهای اولیه (مانند انتظار تناسب عمل و نتیجه) و آموزه‌های الهیاتیِ نیازمند تمرین شناختی توضیح داد.
متن پادکست را از این لینک بخوانید..
